domingo, 6 de octubre de 2013

Nueva generación

Hoy han concluido las clases del primer curso de iniciación a la pesca con mosca.
El término que definiría para mí esta experiencia, es "satisfacción".
Y es que el empeño y sacrificio que hemos puesto los monitores en este curso ha dado sus frutos. Hemos facilitado unos conocimientos básicos para que este grupo de gente pueda llevar a cabo sus primeros pasos en el mundo de la pesca a mosca. Y estoy seguro que muchos quedarán hechizados con esta modalidad, cuando se produzca su primera captura.
 El sol disipaba una tenue bruma mientras preparábamos el material. Carretes, cañas y líneas se fusionaban en una única herramienta para comenzar las prácticas. Era el momento de trasladar al agua los conocimientos que se habían adquirido previamente en seco.
 Tras un breve calientamiento, tocaba enfrentarse al río.
Con la autorización de la Xunta de Galicia en la mano, teníamos vía libre para llevar a cabo esta última clase.
Los errores eran comentados y subsanados individualmente. Confeccionar los bajos, atar los trozos de lana roja, deshacer nudos, ... eran otras de las tareas que también teníamos los monitores.
 Salvo por lo resbaladizo del fondo, el lugar elegido para esta tarea, era ideal. Martines pescadores, garzas, cormoranes, visones, robles, alisos, castaños, etc eran testigos de nuestras clases.
 Y cuando ya llevábamos unas horas haciendo volar nuestras líneas, los errores ya eran mínimos.
Aunque siempre hay gente que aprende con más facilidad que otra.
 En torno a la una de la tarde, tocaba recoger todo el material y poner rumbo al punto de encuentro, para concluir el curso.
El único vestigio de nuestra presencia eran las huellas de nuestras botas, pero en unas horas la marea se encargará de borrarlas para dejarlo todo, tal y como estaba antes de nuestra llegada.
 De vuelta a los coches pudimos contemplar los grandes cardúmenes de mújoles que se movían cerca de la superficie. Algunos de estos ejemplares tenían un porte notable y llamaban la atención de alguno de los alumnos.
 Antes de volver al Isape, pasamos por el refugio de pescadores a orillas del río Oitavén. Aquí se encontraba el otro grupo de alumnos poniendo punto y final a la última sesión de montaje, que fue impartida por Paco Porto.
Inés ( la única alumna del curso), lucía orgullosa unos pendientes que Paco le había confeccionado.
 A continuación nos desplazamos hasta el Isape para llevar a cabo el acto de clausura de este primer curso.
Tras unas palabras por parte de monitores y alumnos, Paco realizó el sorteo de dos moscas de salmón, confeccionadas por él. Una Rusty Rat y una Silver Doctor.
Un gran gesto por su parte, pues hoy es cumpleaños.
Desde este espacio !!! Felicidades Paco ¡¡¡
 Aunque no todos acudieron a la despedida, había que hacer la fotografía de grupo.
Y aquí está la muestra de algunas de las moscas que se han confeccionado durante las sesiones de montaje.
Si tenemos en cuenta que la mayoría de alumnos nunca habían tenido un torno delante, hay que sacarse el sombrero por la destreza que han demostrado.

Y como hemos dicho los monitores, estamos a la disposición de los alumnos para cualquier duda que les pueda surgir. Y por supuesto, para que una vez se inicie la temporada ... ir de pesca, si así lo desean.

24 comentarios:

  1. enhorabuena por el curso .....y buena iniciativa pa aquellos que quieren empezar...... y sin duda contar con buenos maestros como vosotros ....no tiene precio ......
    saludos y nos vemos pronto

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Creo que para el que parte de cero, toda ayuda es bien recibida. Y seguro que algunos serán excelentes pescadores.

      Saludos

      Eliminar
  2. Felicidades por ese curso. Sin gente como vosotros, con ganas de dedicar su tiempo y esfuerzo en transmitir sus conocimientos, mucha gente no tendría forma de iniciarse en esta preciosa modalidad. Saludos

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Han sido cuatro fines de semana de dedicación exclusiva. Pero la recompensa es tan grande que merece la pena.

      Saludos

      Eliminar
  3. Seguro que fue una jornada muy especial para los nuevos alumnos. Os felicito por tan gran iniciativa. Un saludo José.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Sin duda. Llevar al agua todos lo aprendido o confeccionar sus primeras moscas, han hecho que rememorase mis primeros pasos en este mundo.
      Muchas gracias.

      Un saludo

      Eliminar
  4. Enhorabuena por llevar vuestro proyecto a cabo. Un saludo

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias. Hemos contado con apoyos fundamentales, pero las ganas de llevarlo a cabo, son al final lo que pueden hacerlo realidad.

      Saludos

      Eliminar
  5. Muy buena iniciativa, felicitaciones, hay que ser muy grande para tener ganas de enseñar lo que se sabe en esta sociedad que cada vez se vuelve mas egoista.

    Un abrazo

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias. Es cierto lo que comentas. Normalmente se persigue algún fin económico, que es algo que se pretendía en otras sociedades. El hacerlo de forma desinteresada es lo que hace que se valore más.

      Saludos

      Eliminar
  6. Hola, Josiño, aprovechando que este artículo es sobre una actividad didáctica me atrevo a hacerte una pregunta que a muchos de los habituales pescadores a mosca les parecerá una "memez". Yo siempre he considerado que la cola de rata es la línea, es decir, la parte de plástico que suele ir en bobinas de 25 metros y que se une al backing por una parte y con un conector al bajo. Pues hace escasos días ha comprado un amigo una nueva caña en una tienda especializada y le dice el vendedor -también experto en la pesca a mosca- que la cola de rata es lo que nosotros considerábamos el bajo, es decir, la parte de monofilamento que suele ir conectado a lo que creíamos la cola de rata y que suele ser de un grosor decreciente desde esta unión al extremo opuesto, en el cual también se le podía unir otro trozo de hilo para completar el bajo.
    No sé si lo he explicado de forma entendible. Si es así espero que me lo aclares. Un saludo.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Pues me alegra un montón que me hayas hecho esta consulta porque existe una creencia errónea al respecto. La cola de rata es lo que otros llaman bajo de línea, pues ya sea un monofilamento decreciente o anudado, su perfil siempre es cónico (como la cola de una rata). Estos bajos también se comercializan para el surfcasting como "colas de rata", solo que se emplea al revés. El plomo va anudado en la parte más gruesa y la sección de menos diámetro hacia la línea madre. Su misión es la de resistir el lance inicial, puesto que son secciones que van del 0,18 hasta el 0,50 mm, con distintas combinaciones.

      Por otro lado, lo que la gente llama erróneamente cola de rata, realmente es la línea. Y esta tiene distintos perfiles que en último caso no se asimilan a la cola del animal. Y es que hay lineas paralelas (mismo diámetro en toda su longitud), DT (con perfil ahusado hacia los extremos), WF (con peso delante), etc.

      En definitiva: La cola de rata es el bajo de línea o bajo y lo que da el peso necesario para ejecutar los lances, es la línea (que puede ser sintética o de seda) y con distintos perfiles.
      Espero haberte despejado la duda.

      Saludos

      Eliminar
    2. Lo cierto es que no soy ningún experto en cola de rata -y mira que me gusta, pero ya sabes, siempre te llevas otra caña... por si acaso, y así no se avanza- y he pescado truchas y sobre todo basses e incluso una buena carpa -sí, sólo una, je, je, je...-. Pero siempre había tenido el convencimiento que la cola de rata era la línea, pero ahora la duda ha quedado despejada. Gracias, Josiño. Se ve que el vendedor que comento atendió a mi amigo Adolfo sí era experto en este arte, porque sabrás que, incluso en tiendas de reputada fama en la venta de artículos de mosca, todavía anuncian la línea como cola de rata.

      Eliminar
    3. La denominación de "pesca con cola de rata", ha dado pàso a la expresión, "pesca con mosca", si bien se puede pescar con moscas artificiales, utilizando otros métodos.
      Aquí en Galicia, también se emplean los términos de "pesca al látigo" o "pesca a tralla", aunque ya no se escucha tanto como años atrás.
      Me alegro de haber despejado tu duda.

      Saludos

      Eliminar
    4. Pues, ahora que lo comentas, aquí en Cuenca los pescadores a mosca o cola de rata más veteranos también le llaman "tralla". Al principio me hacía gracia, pero lo cierto es que me gusta esta denominación. Suena bien: "pesca a la tralla". Lástima que esté cayendo en desuso. Un saludo.

      Eliminar
    5. Pues ya vez que la denominación era más extensa de lo que pensaba jejeje.

      Saludos

      Eliminar
  7. Enhorabuena Josiño, a ti y a todo el grupo de monitores. Por lo que comentas sobre ele curso y por la zona de prácticas que muestras en el reportaje, sin duda ha tenido que ser extraordinario. Un fuerte aplauso. Algún homenaje en forma de postre después de la clausura caería ¿no? jajajajaja.
    Saludos.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ha sido espectacular. Y mirando todos aquellos peces, alguno ya ha pensado en jornadas futuras.
      No ha habido postre, porque vamos a hacer una comida como Dios manda jajaja.

      Saludos

      Eliminar
  8. Enhorabuena por el curso ese, lo debieron pasar en grande tanto los alumnos como a los maestros.

    Saludos.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Por lo que nos han dicho los alumnos, les ha encantado. Ahora sólo tendrán que trasladar lo aprendido a la pesca real.

      Saludos

      Eliminar
  9. Josiño, noraboa por esta iniciativa. Agora que estou en proceso de "cambios", xa che contarei as novas aventuras de pesca que penso ter polo novo destino :) apertas galegas!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Estou seguro que vas poñerme os dentes longos, porque o teu próximo destino é un paraíso da pesca.
      Sorte e apertas.

      Saúdos

      Eliminar
  10. Respuestas
    1. En castellano o gallego, por favor. No me metas Spanglish jajaja.

      Saludos

      Eliminar